 |
|
| Aktuelt fra distriktet |
Foto: Idar Nilssen.
Bleiksangen Av Antonius Nordeng. |
|
|
|
| Tilbake til oversikten | |
| Bleik Der ute mot havet der sjyboren bryt, der oddar og nes ifrå landet seg skyt, der havbåra rullar med dønn og med brak og velter seg vilt over fluer og flak. Der ute ligg Bleik
Der ute mot havet der gråskodda driv og bøljande inn over landet seg hiv seg sveiper kring fjella i ullmjuke la men visnar og kverv når det lid imot dag. Der ute ligg Bleik.
Der ute mot havet, - omringa av fjell med grønnkledde lier og solglans ved kveld med vidde og vang i slik underleg krans med bekker og elvar i jublande dans. Der ute ligg Bleik.
Ja, langt ut mot havet i sommarsol flaum med alveland bjarte i hildrande draum der finn ein det alt som set hugen i brand og skaper slik elsk til den versletne strand. Der ute ligg Bleik.
Der langt ut mot havet mitt hjarta er fest dit vender min tanke, der trivst eg no best dit snur eg attende ved dag og ved natt der har eg min heim, ja, min dyraste skatt. Mitt herlege Bleik.
Eg elskar deg Bleik med solgull om tind med svalende havgule kyss på ditt kinn med vidda i villjag, i storm frå nordvest nett slik som du ter deg, eg kjenner deg best. Eg elskar deg Bleik
Ja, ovfagre Bleik i sommarnatts glans eg bind deg min fagreste blåklokkekrans og om eg enn ser deg i brottsjøbrand fæl eg syng deg mi vise og kjenner meg sæl. Eg helsar deg Bleik.
|
|
| Tilbake til startsiden | Tilbake til oversikten |